Opgroeien zonder steun van ouders

Verhalen

09/05/2021

Jongeren kregen met veel uitdagingen te maken. Wat als je geen steun of aandacht krijgt van je ouders? Of als je er letterlijk alleen voor staat? Ik maakte het mee. 

 

Als ik kinderen op straat zie rondlopen samen met hun ouders vind ik dit heel erg moeilijk. Het doet me denken aan mijn onveilige kindertijd, dan besef ik pas wat ik al die jaren heb gemist.

Liefde en aandacht krijgen is heel erg belangrijk, als je dit mist kun je je heel erg eenzaam gaan voelen. Dat gebeurde bij mij . Als kind vond ik het heel normaal om geen liefde en aandacht te krijgen, ik kende dit amper. Ik besefte wel dat ik iets miste maar wist niet wat.  
Pas naarmate ik ouder werd, begon ik te beseffen dat wat er thuis gebeurde niet normaal was.  
Toen ik daar dan eindelijk ook over durfde te vertellen , kwam ik al snel in een instelling terecht.  
Dit was de eerste van vele  

Ik hoopte dat ik daar wat liefde kreeg maar dat gebeurde niet. Toen ik eindelijk oud genoeg was om op mezelf te gaan wonen, ging ik ver genoeg van mijn ouders vandaan wonen om een nieuw leven op te starten. Intussen krijg ik van mijn  vrienden wel liefde en aandacht maar ik vind het nog altijd moeilijk om dit te accepteren. 

Op je eigen benen staan is al niet gemakkelijk, laat staan zonder ouders. Ik moest zelf naar hulpverleners stappen om mij te helpen. Zonder steun van je ouders de huurwaarborg zien te betalen , een appartement huren, aan een inkomen geraken, Gelukkig bestaan er instanties (overkop, clb, awel,…) die je kunnen helpen, maar veel mensen weten niet wie bij wie je voor wat terecht kan. 

Wat mij helpt om positief te blijven:  

  • Andere mensen helpen 

  • Kijken naar wat ik wel hebt ipv wat ik niet hebt 

  • Erover praten 

  • Goed voor mezelf zorgen 

  • Me omringen met positieve mensen 

Je staat er nooit volledig alleen voor, ook al voelt dat soms wel zo. Er zijn altijd instanties die je heel graag willen helpen. Je moet ze alleen maar toelaten.